Good Girls Don't

Czasem chciałoby się stanąć nad wodospadem i krzyknąć... głośno, przeciągle, histerycznie, desperacko... Pozwolić by szum wody zagłuszył twój krzyk, kiedy ciało jak worek opada na dół. By tuż przed rozpryśnięciem wody, powiedzieć "Kocham cię przyjacielu" i poczuć mocne szarpnięcie w górę. Liny silnej jak ramiona przyjaciela. Wtedy dopiero się rozumie, że to nie koniec... to dopiero życia początek...

Matma zaliczona, Geogra odwalona (zdałam, ale jak to nie mam zielonego pojęcia), jutro francuski i hista (zawale pewnie oba, hehe), a ja czuję się zagubiona. Laleczka już nie wie do kogo należy... heh... załamujace ale prawdziwe. Jak mogłam pozwolić by tak się stało? Tylu facetów twierdzi, że jestem "ich", a ja, że oni są moi, no ale kto jest kogo, i dlaczego? Nie pamiętam, żebym kiedyś siedziała na półce w sklepie z ceną przypiętą do porcelanowej rączki. Heh... może to było tak ciężkie przeżycie iż je wymazałam z głowy?

Nawiążmy najpierw do usłyszanej rozmowy, której niby nie miałam usłyszeć, ale miałam usłyszeć... Dwóch Noela kumpli, trochę dalszych. A więc idę, idę wraz z Hanną, nie zwaracając na nic uwagi, idę...

James: widzisz tą laskę?
Thomas: ładna lalka
James: Mc Bride stracił dla niej głowę
Thomas: a no słyszałem
James: nie dziwię mu się, patrz na jej tyłek...

Ten James to chyba ma prześwietlacze w oczach. Jak on mógł widzieć mój tyłek skoro ja miałam na sobie beżowy płaszcz...? Potem gwizdał, a Hanna się śmiała, ja też nie wytrzymałam. Noel stracił głowę... oj jo joj, aj ja jaj, pan Bóg kocha każdy... lub raczej każdego... ale to nie pasuje do melodii.... ech, dlatego nigdy nie brałam się za śpiewanie. Dzień spokojny, Noela w ogóle nie widziałam między sesjami, ani żadnego z nich.  Może rano coś mi mignęło, ale próbowałam sobie przypomnieć twierdzenie Pythagorasa (którego nie było potem na egzaminie!). Heh... kiedyś wiele bym dała, by to co powiedział James było prawdą... Ciągle krażą pytania, co by było gdyby... heh, ta co podbiła NOela. Shiftnęłam go tyle razy... w jego chorej głowie. Ludzie jednak wierzą w co innego...

Misio w beżowym sweterku, zamrugał do mnie brązowymi guziczkami i uśmiechnął się, jak to tylko miś potrafi. Jadąc w małym zabawkowym samochodziku który idealnie pasuje do jego stylu... i zamachał tą misiowatą łapką. Ja tylko poczekam, aż to moje zainteresowanie misiem przejdzie. Poczekalnia chyba otwarta....

Po egzaminach musiałam zrobić coś niemożliwego... Po prostu nie mogę uwierzyć, że się odważyłam! Przeszłam od szkoły do miasta, i przez połowę głównej ulicy... sama! Oczywiście idę sobie i kogo widzę? Noel i reszta debili. Myślę sobie, jakoś to będzie, on się już ode mnie odwalił i głowę chyba już odzyskał. Ale tutaj na mnie idzie tłum 1klasistów, a na ich czele Daniel. Dochodzi do konfrontacji tuż przed Noelem. Ja, z podniesioną głową (pewność siebie wróciła), uśmiechając się sarkastycznie, pozwalam by wiatr rozwiewał moje włosy i płaszcz. Pewność siebie... to zawsze prowokuje facetów.

Jakiś dupek: Daniel, twoja lalka.
Sean: słyszeliście?
Owen: moja lalka!
Mc Bride: jaka twoja, moja lalka!
Chris: Ruairiego raczej, oni ze sobą chodzą.
Kilku na raz: cooo?
Mc Bride(wyluzowany):a kto to taki?

Aż się chciało spuścić głowę i pokręcić nią jak na małe dzieci, kłócące się o lalke. Już nie zaprzeczam plotkom, bo im bardziej zaprzeczam, tym bardziej ludzie gadają. CO z tego, że moja skrzynka jest zawalona od niego smsami(o tym mało kto wie, ale jego kumple często bawią się jego komą), co z tego, że codziennie ze sobą gadamy, nawet jeśli nie w szkole... Np. dzisiaj, ja, Hanna i Ruairi, gadaliśmy pzez 20minut i co kto przechodził to było "uu Ruairi" albo tak jak Maria do mnie podleciała "ale wy ślicznie razem wyglądacie". "Tak jak ty z Ryanem" odpowiedziałam, zrobiłą się czerowna "to nie fair!". Maluśkie dziecko... ale strasznie ją lubię. Daje jej miesiąc by zrozumiała swój błąd i do niego wróciła. Aż szkoda chłopaka i czaru zmarnowanego. oboje siebie kochają, tylko Maria się do tego nie przyzna.

Teraz trza wykuć listy po francuski i histe... jakoś to będzie, bo być musi. Prawda? Spać mi się chce, ręka boli od pisania... ale trza się kuć. Trzeba i wyjścia nie ma. Jeszcze tylko jutro, czwartek (poranna sesja) i piątek (popołudniowa). Ale jakoś będzie. A w czwartek dysko i nie mam zielonego pojęcia co założę... a i Ruairiego trzeba namówić, żeby poszli z chłopakami. W grupie raźniej.

A deszcz znowu pada...

Jakiś dziwny ten dzisiejszy dzień. Miałam sen, jeden z tych snów, które kocham, a zaraz nienawidzę. Zabardzo przypominają o czymś, za bardzo uświadamiają, że tego czegoś się nigdy nie miało. I nie polepszył tego wszystkiego widok ich obu, w tym samym samochodzie o którym potem napisałam w Eire (zapraszam na www.pamietniki.bravo.pl pseudo mikia). I ten boski uśmiech jednego z nich... W chuj z nim! O numer telefonu też prosił... kiedyś. I zawsze mnie podrywa, kiedy jest zajęty. Bo ja niby takich lubię... Kiedyś tego pana N. zakatrupię.

I wracamy do punktu A, albo raczej N, lub może M. Przecież ja nie chcę do tego punktu wracać. Nie żebym coś do niego jeszcze miała, w szczególności teraz, kiedy na widok jego kumpla, muszę się przywiązywać do słupa telegraficznego, smyczą psa którego nie posiadam. To wcale mi w niczym nie pomaga! A Bennie i tak zaraz idzie w pizdu (przepraszam za wyrażenie), na studia, więc co mi po tym wszystkim? Po tych ich spojrzeniach? No niby są jeszcze te trzy miesiące, wystarczająco czasu na shiftnięcie z tyłu jego samochodu. Nawet mojej matce się podoba... no nie tak jak Ross, ale ciągle... Bosh, ona mnie czasami załamuje.

Dzień minął szybko, cudeńko moje małe, dzieciątko, zostało odblokowane i teraz normalnie przychodzą i wychodzą zdjęcia. I jest pięknie. Dom posprzątany i jest pięknie. Geografia, matma, hista i francuski, nie wykuta i czuje okropne wyrzuty sumienia. Normalnie aż mnie żołądek boli (ale to chyba od tych antybiotyków).

Planowałam by zrobić impreze, u siebie, w nowym domu. Takie irlandzkie "warmin party". Kogo bym zaprosiła? Tylko kilka osób... Hannę i Ash, Char i jej kumpele, Ruairiego i Ryana (bo to mój przyszły sąsiad), i pewnie Adama i Nikiego, bo to moi kumple. Tak... niewinnie prawda? W ciągu godziny, zwaliłaby mi się na głowe cała klasa, w ciągu dwóch, cały rok. Około 4nad ranem, liczyłabym ile już rzeczy zostało zniszonych, a po 5, zostałaby wezwana policja, przez moich przyszłych sąsiadów. A więc jeszcze nie jestem pewna, czy powinnam... Ruairi powiedział, że zrobi dla mnie impreze. Albo raczej dwie imprezy, dla dwóch dziewczyn które tutaj przyjadą. Jeśli madelle przyjedzie. To chyba lepszy pomysł, u niego już i policja była, i zdemolowali dom, wiec już gorzej być nie może. No i szykuje się impreza plażowa, słynne amerykańskie "beach party", z ogniskiem i kiełbaskami. DZień imprezy: kiedyś. Przyjemnie tak pomarzyć o imprezach, kiedy po jutrze zaczynaja się najtrudniejsze egzaminy... heh...

I myśli o Adim... doprowadzają mnie do szału. Od ostatnich kilku dni, myślę o nim... wysłałam smsy, puściłam strzałki... żadnych oznak życia. Martwię się... Nie miałam czasu dla niego, a i on, co raz rzadziej nie jest naćpany... ta bezsilność mnie przeraża... staram się nie myśleć... jakoś to będzie... musi być...

Ktoś mi wyje pod oknem, od przeszło 20min. Wystawiam głowę przez okno na poddaszu i widzę białą corolle. On mi na złość robi czy jak? Po Rossie przejął pałeczkę Duffy, po Duffym, Damian, po Damianie Bennie. Niech mi w końcu kurwa postawią tam patrol, to przestaną mi wyć pod oknem... a wszystko przez moją cholerną głowę... i siły wyższe które wymyśliły coś takiego jak sen... no comments...

Idę sobie, po wariuje, a wy zwariucie pewnie ze mną, jeśli będziecie musieli czytać wpisy świruski. W końcu jest tylko jedna

"sick menal tormented sycho bitch"

***

"Nie chcę... słów, światła, uśmiechu, ciebie... nie chcę słów i muzyki nut. Chcę byś sama, z przyjaciółką. Żyletką tak zwaną. Masochistką mnie kiedyś nazwałeś. Chorą, stukniętą, pokręconą, szurniętą suką. Racji wiele w tym miałeś. Spójrz teraz na związane rękawy, na sznurki i linki i białe ściany. Popatrz na te krwawe plamy... Popatrz i uśmiechnij się, lub zapłacz... już nie tylko nad rozlanym mlekiem..."

Zacznijmy od najważniejszego, egzamin z C.S.P.E. poszedł genialnie. Sknociłam sprawę z politykami, ale większość ludzi zgadywała kto jest z jakiej parti, najgorsze jest to, że te wszystkie nazwy są po irlandzku, i to ani nogi ani blatu od odstołu nie przypomina, a co dopiero ludzkiego języka! Dosłownie z niczym mi się nie kojarzy! Egzamin półtora godzinny, ja wszyłam po 50minutach, tłumy ludzi już po 20. To są te osoby którym wisi i powiewa jak zdadzą. Ja musiałam wszystko sprawdzić po dziesięc razy, a potem z nudów jeszcze popracować nad plakatem (O dniu ziemi który trzeba było zaprojektować). A więc, spoko. Wszyscy wyszli przed czasem, oprócz dwóch ludzi, okrzykniętych dzisiaj lizusami, Gemmy i Christophera Bonnera (taka mała dziewczynka, gey skończony, który gada tylko z dziewczynami, bo faceci nie chcą z nim mieć nic do czynienia, nawet męsko nie wygląda). Teraz widzę, że ludzie Gemmy nie lubią... powiem jedno, słynne Irlandzkie "Oh well, shit happens...". Ja nie wiem jak można siedzieć przez 40minut i nic nie robić... Ja dołąnczyłam do naszej klasy na boisku obok szkoły mojego brata. Zamknęliśmy się w tej betonowej klatce z odrobiną trawy po bokach. Chłopaki grali w noge, a my z dziewczynami się opalałyśmy. Chrissy O'D i Conor Kelly (oboje zajęci) machali do mnie jak powaleni, aż Siobhain zdzieliła Chrissiego, że im obciach robią. Fajnie było tak posiedzieć razem, poczuć, że ta nasza klasa, przez ostatnie 2lata, jednak trochę się zgrała. A za rok ci sami ludzie, tylko, że inny skład. Wymieszają nas wszystkich, już nie bedzie podziały na tych mądrzejszych i mniej mądrych. Ciekawie się zapowiada...

Mikuś, jak już widzieliście troszkę, się wystroiła bardzo letnio. Bluzka w jasnym francuskim różu, a spodnie w różu łososiowym. Do tego biała koszulinka, fioletowo rózowe okularki i japonki na stópkach, z wrzosowym lakierem, musiało to kogoś powalić. I nie był to lalkowy róż! Bo tego nie znoszę. W ogólę, pierwszy raz miałam na sobie tyle ciuchów w tym odcieniu. Najpierw zaczepiła mnie Cat, czy robie się na Beckhamową. Ta idiotka nosi zupełnie inne okulary i ma anorekcsje. Ale podziękowałam pięknie i obie zaczęłyśmy się śmiać, a nikt nie zrozumiał o co chodzi. To po prostu trza być Mikią lub Cat. Po prostu... Idę sobie dalej, gadam z babcią Hanny wraz z Hanną, a tu słyszę okrzyki. Patrzę... eee... chyba nie zdziwieni będziecie jeśli powiem, że Noel. Znaczy się dokłądnie to to było tak

Owen: Patrzcie!
Mc Bride: (zagwizdał pod nosem) she's dam sexy

Potem panienka obok nich przeszła, westchniecia były takie, że myślałam iż Noel zaraz nam zejdzie z tego świata. Wystarczyły gołe nogi, i odłonięty dekolt a ten już mdleje? To co kiedy zobaczy mnie w miniówie w dycko (a może nie zobaczy, pewnie nie ale mi to wisi). Potem w szkole też dziwne spojrzenia mi wysyłał... ja nadal wolę Donala. A na Benniego lecę. NA serio... ludu, nie wiem co się ze mną dzieje, ale ten gościu mnie cholernie przyciąga. Wystarczyło kilka uśmiechów, napalonych spojrzeń, a ja już na niego lecę... I nie tylko na jego brykę. Źle ze mną... oj źle...

Muszę się pochwalić, że Ruairi był u mnie w domu. Wraz z Hanną. Krótko, przyznam, bo taki upał, iż postanowiliśmy posiedzieć na dworze. Teraz jest Hanny nażeczonym, nawet nie pytajcie dlaczego. To jest tak skomplikowane (on ma obsesje na punkcie Antoniego, ojca Hanny), że mogłabym pisać miesiącami. Spędziliśmy miło 2godziny, a najważniejsze, że jako kumple! I tak właśnie ma być! Zrobiłam nawet jego zdjęcie ale troche kiepskie jest... cóż, spróbujemy je tutaj umieścić

Zdjęcia kiepskie, po lewej Hanna po prawej Ruairi. Włosy pofarbował na jasny blond kiedy go napadło by zrobić coś szalonego. Teraz sobie farbnie na niebiesko... ach ten Ruairi. Jak mi się uda zrobić mu lepsze zdjęcie, to umieszcze.  No i jeszcze zdjątko miki, tak na dobranoc, całuje wszystkie śpioszki w czułka =*

Głównie na życzenie Magdy (znanej także jako boldgirl), umieszczam kilka zdjatek zrobionych przez moją przecudną kome (która się coś buntuje, ale już ja jej pokaże!). O to zdjątka mikusi (w ciuszkach przed egzaminami, dzisiaj stawiam na a la francuski wygląd z lat... jakichś tam, ale ładnie to wygląda, chodć na zdjęciu i tak widzicie tylko bluzkę bez ramiączek... heh...)

A o to zdjątko mojego kochanego plecaczka, który dokładnie oddaje mój charakter (ma wypisane Obsessed gdzie się tylko da)

Więc teraz znacie odrobinę z mojego świata, może już nie długo, poznacie także płeć brzydką... się zobaczy. Pozdro 4all

Muszę wam powiedzieć, że zapisywanie się do tej randki na msn'ie nie było takim złym pomysłem. No dobra, Mikia której ostatnio serduszko zmiękło, musiała spławić kilku facetów którzy byli pod 30 (jeden to w ogóle rówieśnik mojej matuli, 36lat), ale jakoś poszło. Jeden do mnie napisał (25lat) przesłodkiego maila... nie odpisałam na poprzednie 2, napisał 3, już ostatniego. On wie, że jest nachalny, ale chciał, bym tylko wiedziała, iż już dawno nie widział tak ślicznej dziewczyny jak ja. Za to drugi facet z którym gadałam na MSN (28lat) napisał, że gościu który mnie odrzucił jest skończonym idiotą. Bo ja na początku nie wierzyłam, że ktoś do mnie napisze... wymyślilłam jakąś bajeczke, że to była terapia po tym jak mnie chłopak rzucił. Dokładny opis Noela, tylko tyle, że my nigdy nie chodziliśmy. Ale coś musiałam napisać, żeby go "delikatnie" spławić. Madelle ty znacz tą płaczliwą historię... ach ta moja wyobraźnia.

Ostatnio już chyba z trzy razy, pewna osoba zarzuciła mi "zmyślanie". A najgorsze jest to, że nie wprost. Tylko ktoś komuś, kto powiedział mi. A więc, jeśli czytasz to OWA osobą, albo WY OWE osoby, to wiedzcie, że nie zmyślam, a Madelle mi światkiem. Ja na prawdę mieszkam w Irlandii, a Noel i reszta istnieją. Ruairi też istnieje, tak samo jak Sean i Owen. Ja opisuje to co się na prawdę dzieje, a ta osoba która mi na gg napisała, że pewnie jestem brzydka i tutaj lecze swoje kompleksy, a by zobaczyć te mistrzowskie zdjęcie, zapraszam do archiwum 2005-04. Madelle... mnie też te taborety napadły, tylko, że na gg.

A tutaj moje śliczne oczęta... jedyne chyba co lubię w moim ciele (no i jeszcze nogi i włosy ;P )

Trzymajcie za mnie kciuki, lecę się uczyć na CSPE, potem do miasta na odstersującą kawę i do boju!

Już dawno mnie tutaj nie było... Egzamin z anglika mam za sobą, 5godzin pisania, rozłożone na dwie i pół godzinne sesje. Muszę przyznać, że i sala egzaminacyjna jest fajna (a myślałam, że będzie tak okropnie), a i egzaminator świetny. Pierwszy papier z Matmy też już mam za sobą, napisałam dzisiaj podczas porannej sesji egzaminacyjnej, a teraz siedzę w domciu. W tym momencie 89% uczniów na 3 i 5 roku szeleszczy kartami, lub trzeszczy piórami po kartkach, egzamin z Irlandzkiego, bardzo ważny egzamin. A ja sobie siedzę w domciu i wiem, że mój dobry humorek zaraz minie. Dlaczego, zapytacie? Dlatego, żę czeka mnie kucie do C.S.P.E. z którego mam egzamin podczas po południowej sesji jutro. Heh... ciężkie jest życie ucznia. C.S.P.E. to coś takiego jak Wiedza o Kraju. Te same buty, tylko inny szewc i w innym zakładzie. W sali jesteśmy całą klasą i jest jeszcze kilka dodatkowych z następnej klasy. Więc jest spoko, ale ściągać i tak się nie da (nie żebym próbowała). Papier z matmy podobno najtrudniejszy od lat, przyznaję przyznaję... Dostanę góra B. Jeśli dostanę A to chyba padnę. Za to angielski, muszę powiedzieć, łatwizna. Tematy tak mi podpasowały, że jak zaczęłam pisać to nie wiedziałam kiedy już się skończył egzamin. Wyszłam 5min przed końcem, wraz z Chrisem. Hehe, wiecie jakie skojarzenia były na sali ;)

Co do życia prywatnego, to zakupiłam, nową śliczną komórałkę. Takie cudo, że aż się w nim zakochałam. Jak to Ania powiedziała (polka pracująca tu przez wakacje), lepsza niż facet. Nigdy cię nie opuści, a ma tyle super funkci... To jest motorola V980. PO prostu cudeńko! Jaka jakość MP3, a o zdjęciach już nie wspomnę! Normalnie cudeńko... (powtarzam się, ale tak to jest, kiedy jest się w stanie zakochania...).

O facetach napisać bym mogła dużo, a zarazem mało. Kiedy pisze się egzaminy, nic nie widzisz i nie słyszły na około siebie, aż do półtora godzinnej przerwy. Po egzaminie, oczywiście i słyszałam Noela i jego kumpli, i widziałam, ale jakoś się ludziska uspokoili. To przez te egzaminy. Bennie się dzisiaj popisywał w samochodzie, wraz z Owenem i w ogóle, kupą ludzi, a Noel, Donal, Paddy i Sean siedzieli niedaleko, na murku tuż obok naszego. Ale na tyle daleko, byśmy mogły o nich gadać, nie podajac imion, a oni i tak by się nie skapneli (bo przecież oni mózgu nie mają). Obiecałam Ash, że zrobię Donalowi zdjęcie. Próbowałyśmy z Hanną, żeby to nie wyszło za bardzo oczywiste i... zrobiłam zdjecie jego seksownym pośladkom! cholera, to miała być twarz! Myślałam o tym by zatrzymać to zdjęcie, ale po cholere mi zdjęcie jednej wielkiej nogawki od czerwonych spodni, i kawałka tyłka. Że też nie mógł się z jakiegoś głupiego powodu zatrzymać... Wracając do białej bryki Benniego (nadal zostaje przy swoim, zgwałciłabym dla samego samochodu) kiedy Noel i reszta się zmyli (pewnie go wnierwiał fakt, że co się na mnie spojrzał, to się z niego śmiałam- nie pytajcie nawet dlaczego, chodzi o jego styl ubierania się), a ci kurwa dalej jeździli nam pod nosem i ciągle się na mnie gapili. Znaczy się Bennie i Owen. Nawet się nie kryli!

Później odprowadziłam Hannę do szkoły, dołąnczyli do nas Ruairi, Nil i DAnilec Acka Joe i sobie fajnie pogadaliśmy. Hanna mi wyśle zdjęcie Ruairiego w bokserkach, to później je w necie umieszczę, sasasa. Nom, fajnie było fajnie było, ale musieliśmy się rozstać przy zakręcie "dla palaczy". Tam zawsze palą wszystki palacze (kominiarze jak mówi mój ojczulek), Adam, Alan... no wszyscy. Pogadałam chwilę z Adamem i Nikim, a to że Eyman (Duffego i Colma kumpel na mym roku, mówi samo za siebie) się mi dziwnie przygląda. Idę sobie pawilonem kiedy Eymon mnie zatrzymuje (tuż przy samym wejściu do tej oazy zieloności, w której strasznie zajeżdża petami).

Eyman: myślałaś kiedyś o shiftnięciu Paula
Moi: nie (usmiechając się słodko, by nie wyrządzić biednemy Paulowi przykrości)
Eyman: a shiftnęłabyś go?
Moi: Nie. (Nadal słodka i delikatna, no nie możecie mnie posądzić o to, że byłam zimna!)
Eyman:Ale dlaczego, zobacz jaki on biedny... wy lubicie takich.
Moi: Wy?
Eyman:no wy, dziewczyny.
Moi:nie jest w moim typie. (Dalej miła, słodka, po prostu dobroduszna mikuś).
Eyman: acha...

Już chciałam odejść, bo aż mnie rączki świerzbiły by sobie puścić jeden z utworów na mojej komie, kiedy ten znowu.

Eyman: Michaela...
Moi: Co...?
Eyman: a Tea pota? (taki gościu, mało wazny w tej rozmowie)
Moi (śmiejąc się głośno): w życiu!
Eyman: bo ty taka ładna jesteś, to każdy by chciał.

Pozostalam miła, grzeczna i dobra. Taka... mikia nie dla facetów. Cóż, byłam w dobrym humorku. Już sobie idę, kiedy ten znowu mnie woła.

Eyman: A jest jakaś szansa dla Alana?

Alan spojrzał na mnie jakoś tak śmiesznie... nie zastanawiałam się długo nad odpowiedzią. Jak już pisałam, ostatnio mnie wkurzył i przestałam o nim myśleć. Jakoś tak... odeszło.

Moi: Nie. (Z przeprosinami w głosie).

Alan tylko zaciagnął się mocno papierosem, czyżby na prawdę miał ochotę?

Eyman: cóż Alan, nawet tobie się nie poszczęści.

Już sobie idę, wyjmuje komórałke, a on znowu woła.

Eyman: Michaela! A mnie?

Uśmiechnęłam się i nie odpowiedziałam. Oczywiście, że o dużo bardziej wolałabym shiftnąć Alana od Eymana chodź on też niczego sobie (ale ten jego charakter...), ale trzeba się Alanem pobawić. Że niby co? Niech zobaczy, że ja taka jak wszystkie nie jestem "bo wy wszystkie takie jesteście", normalnie myślałam że go... Ale to było wieki temu. Ale miał minę, Eyman pokazał szczezozęba, Alan spojrzał na mnie zdziwiony, a ja odmaszerowałam. Stałam na tyle daleko, by Eyman nie mógł się zapytać, co oznaczał ten uśmiech, cyz tak czy nie. Tylko zagwizdał. To była zabawa, Eyman nie mówił na serio a ja i tak nie dałam im jawnej odpowiedzi. Ale ta mina na gębuszce Alana... warto było. Warto było, już dla samego tego widoku....

Trza to wreszcie skończyć bo kto wie, kiedy znowu będe miałą chwilę by dłużej usiąść do kompa. Kontynujemy węrdówkę w świecie Chomci. Zacznijmy od

Ruairi- Nawiązała się pomiędzy nami, można by powiedzieć, że przyjaźń. Jest to pierwszy i jedyny chłopak z którym tak dobrze się rozumiem i który jeszcze nie obraził się na mnie, że go nie shiftnęłam (połąnczenie całowania się, z obmacywaniem, dla tych którzy jeszcze nie wiedzą). Smsujemy bardzo często, bardzo często w szkole gadamy, bo jesteśmy w tej samej klasie i w ogóle świetnie się dogadujemy. Ludzie gadają, ale jakoś przez to przejdziemy. Chłopak nieśmiały o którym dużo napisałam w 2005-04 więc zapraszam do archiwum. Podobno on nadal coś do mnie ma (i nie dziwię mu się...), ale ja tej chemi nie czuję. Niestety...

Domnick (DJ)- Ci co bywali na moim byłym blogu go pewnie pamiętają, kto to jest i co się działo... Bujnął się we mnie, mnie zachwyciły te jego zakochane oczka, ale szybko mi przeszło. Rozmawialiśmy dużo przez neta, ale on mnie potem zaczął za bardzo przywiązywać do siebie, co mi się nie spodobało i wprost mu powiedziałam, że chcę byśmy byli tylko przyjaciółmi. Cóż, przyjął to zupełnie inaczej niż Ruairi, i chodź to kumple, to widać który jest tym, który pije i pali trawkę, a który jest tym stukniętym, ale pożądnym wariatem. Teraz się kolegujemy, ale nauczył mnie ostrożności z facetami (a jak jest pijany to trzymam się od niego z daleka. Wraz z Ciaranem, Paddym (takim innym Paddym) mają zepsół rockowy i do koncertów zazwyczaj przyłancza się Adam o którym takze napiszę zaraz.

Ciaran- Tak samo rudy jak Domnick (ach ci Irlandczycy), tak samo stuknięty i też lubi się napić i zapalić. Siedzę z nim na Francuskim i się świetnie dogadujemy (chodź, według Ruairiego i Daniela tresuje go jak pieska). Fajny chłopak, który wraz z Ryanem postanowił mnie zeswatać z Ruairim (chodź oni są głęboko przekonani, że ja i tak już z nim chodzę, ale utrzymujemy to w tajemnicy). Kiedyś w żarcie powiedziałam jemu, Ruairiem i Danielowi, że jestem biseksualna, a ten debil mało nie roztrąbił całej szkole, bo myślał, że mówię na poważnie. Chodź czasem wydaje mi się, że jestem... Ale to temat na inną notkę.

Ryan- Ruairiego bliski przyjaciel, mój przyszły sąsiad, niestety nie jest w mojej klasie, ale znając szczęście w przyszłym roku będzie. Były Marii który ciągle ją kocha. Chłopak który postanowił, że zeswata ze mną swojego najlepszego przyjaciela, który kocha mnie ponad życie. ("Wiesz o tym?" rozmowa z wczoraj).

Daniel (znany jako Joe)- mój kumpel z klasy, strasznie fajny chłopak, który blisko sie przyjaźni z Hanną bo to sąsiedzi, ale oprócz mnie nikt o tym nie wie. Zresztą to dwa takie nie śmiałe ptaszki, że nikt tak naprawdę nie jest zainteresowany ingerowaniem w ich życie. Coś mi się wydaje, że oni jeszcze skończą razem na ślubnym kobiercu. Jakoś tak czuję, że oni są sobie przeznaczeni. Joe to kumpel Ruairiego, tak jak i Chrisa, oboje lubią z nim siedzieć na lekcji. Zresztą ja też lubię, bo jak już mówiłam, to spoko chłopak.

Adam- Syn przyjaciółki mojej mamy. Cholernie utalentowany muzycznie. Małe dziecko które wygląda jak młodszy brat, swojego młodszego brata, jeśli kapiszecie o co mi chodzi. Jego starszy brat, ARon, który jest starszy od niego tylko o rok, wygląda jakby był od niego starszy o 5. Mówię wam, taka różnica, że aż strach patrzeć. Ma zespół rockowy, który ma za sobą kilkanaście dobrych koncertów, i dwa podczas festivaly co jest naprawdę CZYMŚ w tej dziurze (Madziula, pamiętasz jak potraciłyśmy głosy po darciu się na koncercie?). W jego zespole kiedyś był Ali, ale się posprzeczali i Ali teraz jest w innym zespole, Niki, jego najlepszy kumpe i, taki gościu który chodzi do innej szkoły i nie pamiętak jego imienia. Co oni teraz zrobią bez Aliego? A i Adam chodził z moją bliską kumpelą, Char, ale z bardzo skomplikowanych powodów, zerwali ze sobą i to tak, że przeżyła to cała szkoła. Nawet bardziej niż sam Adam, którego CHar zdradziła, ale gdyby nie ona, to on zdradziłby ją... Zresztą, nie ważne, jak już mówiłam skomplikowane. Ja się z Adamem kumpluję i tyle.

Niki- Zacznijmy od tego, że nie nawidzi Char i chodź ja się z nią kumpluje, on nadal mnie lubi (o dziwo!) To mały kurdupel, który mi sięga do ramienia, a laski rwie jak owies. Flirciarz mały i tyle. I kto wie, małe to piękne, a może po prostu wzrost poszedł mu w spodnie, hehe.

Paddy- Gdzieś po drodzę o nim zapomniałam. Tak jak wszyscy powyżej wymienieni, to kumple, którzy lubią się napić. Jedni więcej, drudzy mniej, za to Paddy należy do tych którzy bez %w piątek wieczór żyć nie potarfią. Kolejny rudzielec, walnięty w łeb. Blisko kumpluje się z Adamem i Ciaranem. Tak po za tym, to oni wszyscy to jedna wielka paczka.

Ali-  Hindus w którym zakochała się Madelle podczas jej pobytu tutaj. Fajny gościu, tyle powiem, bo nie kumpluję się z nim tak blisko jak z Adamem i resztą.

Kurcze kto tam jeszcze... kogo to ja pominęłam...

Daniel T- który z powyżej wymienionymi nie ma nic wspólnego. Błąd przeszłości do którego nie chcę wracać i o którym nie chcę rozmawiać.

No i Alan- o którym zapomniałam, bo po naszej ostatniej sprzeczce już mi totalnie przeszło. Jednak to jest chłopak z Brutenportu... a ja tego typu chłopaka mam już powyżej uszu. Niech idzie i łapie latawice spod latarni, to mu chyba najlepiej wychodzi, a one przynajmniej mało gadają (zresztą jak mogą, skoro są zajęte chwytami językowymi "poniżej pasa", rozumiejcie to jak chcecie, to nie ja mam tutaj chory umysł =P).

Przypomnijcie mi o kimś, jeśli o kimś zapomniałam. =* na dobranoc.  

No to chyba nareszcie przydałoby się wyjaśnić, kto jest kim w tym powalonym świecie facetów. Hmm... od czego by tu zaczać... może od 5roku w dół. I chyba rozłoże to na kilka notek, w tej, notka o Noelie i jego kumplach or kuzynach. Dzisiaj mam wolny wieczór (o dziwo) ale to ponieważ jest piątek, potem już tak dobrze nie będzie. Swoją drogą to jak patrzę tak na te chomiki to sobie myślę, że... Faceci to są takie chomcie, tak jak chomcie chcieli by tylko żreć i żreć... i uprawiać seks. Ale to akurat pragnienie, które posiadają tylko takie spragnione samce jak faceci. I tak jak te chomcie na widok jedzenia, tak reagują faceci, na widok gołych nóg i ładnego ciała.

A o to lista "Chomci":

Noel - chyba wiadomo kim jest, o nim za wiele pisać nie muszę.

Owen- Noela kumpel który w moje życie jakoś bardziej jawnie wkroczył w tym roku, twierdząc, że stracił dla mnie głowę. Chyba już ta głowa wróciła na miejsce, bo przestał już tak za mną wędrować wzrokiem. Może zrozumiał, że nie ma szans?

Sean, zwany Gbórkiem- Noela kumpel, którego lubie najbardziej z jego paczki. Potrafi mnie rozśmieszyć i w 99%okazji robi sobie jaja z sytuacji i bardzo często z Noela (z niego się najfaniej jaja robi), czym skradł moje serce. Do tej pory byłam szmacona i poniżana (bez skutku, bo zazwyczaj dostawał im się ochrzan), a on mnie... lubi. Cóż, trafił swój na swego, bo on był zachwycony tymi smsami o ciąży, i nie nazwał mnie wariatką (nie jawnie, prawde mówiąc nie wiem jak prywatnie). Zawsze jak mnie widzi to się wita, nawet jeśli z tym dziwnym uśmieszkiem, który raczej ma mi okazać, że on tylko szuka okazji na kawał i czy mam jakiś pomysł. Fajny chłop, trza przyznać.

Damian- Noela kumpel w okularkach, taka trochę fajtłapa, ale samochodu własnego się dorobił i teraz mi wyje pod domem, wraz z Gbórkiem na siedzeniu pasażera. Nawet fajny, lubię go, może dlatego, że to takie małe dziecko, które wyglada jak nie dorobiony facet. On także "podobno" stracił dla mnie głowę... Chwilowo, bo potem wziął się za moją koleżankę na moim roku. Często mnie zaczepia, ale co tam gadać, fajny jest, nawet jeśli lubi mi dokuczyć.

Duffy- To już dłuższa historia, chodź w tym roku już tak się nie udziela, to rok temu był jednym z najbardziej udzielających się kumpli Noela. Szczerze, jedyny z którym kiedykolwiek tyle gadałam. Trzeba przyznać, ten to na serio stracił dla mnie głowę i zastanawiam się teraz, czy Noel nie ciągnął tego wszystkiego tylko ze względu na niego... Kiedyś mi nawet tak powiedział, podczas kłótni. Że gdyby nie Duffy to by już dawno przestał ze mną kręcić (kręcić? co, ruletkę?). Duffy na serio na mnie leciał i nawer wyrywał moją tamtejszą koleżanką (z którą już nie utrzymuję kontaktów, bo się jeszcze bardziej zepsiła), a więc wyrywał moją koleżankę, bym była zazdrosna. Wysoki rudzielec, który ma nową bryczkę (ostatnią rozwalił w wypadku, ścigał się, walnął w Debbie mamy samochód, i mojej kumpeli matula wylądowała w szpitalu). Kiedyś bardzo blisko się przyjaźnili z Noelem, gdzie Noel, tam i Duffy (swego czasu krążyły plotki, że ich kontakty się ochłodziły przeze mnie... ta jasne). Teraz nadal się kumplują (i worzą w samochodzie), ale Duffy stawia na kontakt z jeszcze bardziej świrniętymi chłopakami i łatwymi panienkami. Tam gdzie są fajki, trawka i wódka w butelcę od Coli, tam jest jazda. Do jego gangu należy Colm i Amanda (której młodszą ode mnie siostrę, shiftnął bo był pijany). Ale żem się rozpisała... Chyba nigdy nie skończę tej notki.

Paddy-  Mądrzejszy i pożądniejszy, z Noela kumpli. Starszy brat Seana na moim roku. PRzystojny blondyn o głębokim, męskim głosie.

Donal- Podobny do Paddego, pod względem gentelmeństwa, mądrości i pożądności. Strasznie męski, "owłosiony" jak mówi Hanna, i w wieku 18lat (dlatego Noel się go tak blisko trzyma, jakby sprawdzali, to on ma ID) wygląda na dwadzieścia kilka. Fajny chłopak, trochę cichy, ale to dlatego, że nie cham jak reszta.

Bennie- Chłopak chodzi do mojej szkoły od roku i od samego początku skradł serca wszystkim laskom, których serca dało się skraść, czyli 70%mojego roku i 80%jego roku, nie wiem jak z resztą, ale też chyba tak źle było. Teraz już się trochę serducha uspokoiły. Chłopak chodził z moją koleżanką, ale zerwali z nieznanych nikomu powodów (ona go rzuciła, ale o tym szaaa, kumple nie mogą sie dowiedzieć). Gentelmen i po prostu 100% facet, który szanuje laski ale lubi poflirtować. Swego czasu domagał się mojego numeru telefony, po cholere nie wiem, ale szybko go spławiłam. Swego czasu się nawet kumplowaliśmy, teraz nasz kontakt się nieco ochłodził, ale to dlatego, że nie mamy już Irlandzkiego razem. Ma białą brykę która skradła mi serce i kiedyś na francuskim rzuciłam w powietrzę, że shiftnęłabym go dla samej bryki... Chłopaki to podchwycili i mi teraz spokoju nie dadzą... pewnie do końca moich dni (albo tego samochodu =P).

Chris- Jak już wiecie, Noela brat cioteczny (ach te więzi rodzinne), jeden za drugiego w ogień by skoczył (ach ta krew) i pewnie swoje serce by oddał (ach te klany irlandzkie). O nim to już trochę wiecie. W pierwszej klasie kochaly się w nim wszystkie laski na moim roku, ale nie ja. Na drugim roku, bujało się w nim 50%naszego roku, ale ja już kochałam się w Noelie.

Sean- Mój kumpel z klasy, Paddego młodszy brat (po raz kolejny, ach ta rodzina). W pierwszej klasie skradł moje serce (ach te dziecinne miłości), nawiązała się między nami przyjaźń, odkochałam się, zakochałam w 10innych, potem w Noelie (wpadłam kompletnie), a Sean zakochał się... we mnie. Skończyło się kiepsko, bo nie dość, że podobno Noel mu dogadał (to wiem z niepewnego źródła) to i ja mu kosza dałam i ta nasza przyjaźń się nieco ochłodziła. Teraz jest spoko, ale chyba nigdy nie będzie tak jak kiedyś.

Colm- Świrnięty gościu, który jest pokroju Duffego, co mówi samo za siebie. Taki kumpel, który lubi mi dokuczyć i tyle.

NO to tyle, co na temat chłopaków którzy mają coś wspólnego z Noelem. W następnej notce, reszta chłopaków (którzy dzięki Bogu, albo nie lubią Noela, albo nie mają z nim nic wspólnego).

Wczoraj była impreza u Ruairiego, na którą nie poszłam z wielu małoważnych powodów, o których tutaj nie ma sensu nawet pisać. Za to na następną pójdę na 100%!!! Wczoraj Ciaran zaczął do mnie dzwonić, dlaczego nie jestem na imprezie. Było już coś grubo po 12, a on zaskoczony zaczał do mnie wydzwaniać. Pijany był, bo gadał głupoty. Ciągle wracamy do tego samego punktu... ja i Ruairi = para. Nawiązę może do interesującej rozmowy w szkole, na ławce siedzę ja, Ruairi, Maria i Ryan. Specjalnie tak nas usadzili, ale co tam, ja i tak z Ruairim miałam do obgadania (na temat imprezy). Wtedy Maria zaczyna rozmowe

Maria: Sorry, że pytam Michaela, ale muszę to wiedzieć! Czy wy...
Moi (trochę wolna): czy my...?
Maria: chodzicie ze sobą?
Moi i Ruairi: Nie.
Maria: A shiftnęliście się?
Moi & R: Nie.
Maria: A macie zamiar?
Moi: Maria!
Ruairi: i wtedy zapada taka niezręczna cisza...

No może nie dokładnie taki tekst, bo w wersji oryginalnej jest trochę inny, ale znaczenie podobne. Oboje zaczęliśmy się śmiać, Ruairi rozładował sytuację.

Maria: Bo wiesz, gdybyście ze sobą chodzili to...
Moi: to co?
Maria: bym cię musiała zabić!
Moi (trochę zszokowana): Dlaczego?
Maria: Bo on jest mój! Ja go kocham! My wszystkie go uwielbiamy!
Ruairi: (czerwone policzki)

A potem podpisałam mu się na kurtce i z Marią napisałyśmy mu korektorem "LICK ME, IM DAM GEORGEUS!!!". Nie wiedział do póki Caroline (trochę podpita, popijali w kiblu z Adamem i resztą) nie spróbowała go liznąć na francuskim... no comments.

Wracając do imprezy, jak się przed chwilą dowiedziałam, zadzwonił do mnie Ryan a nie Ciaran!!! Wiedziałam! Ale jak sie zapytał czy wiem z kim rozmawiam, a ja powiedziałam, że z Ryanem to on powiedział, że źle i mam zgadywać dalej. No i jak padło imie Ciarana to on w okrzyk że tak! Nie ważne... Kolejna strasznie interesująca rozmowa z pijanym Ryanem, przypomina mi tą z przed kilku miesięcy...

Ryan: shiftniesz Ruairiego?
Moi: Nie, znowu zaczynacie?
Ryan: to shiftniesz go?
Moi (próbująca być delikatna): Nie.
Ryan: ty już go shiftnęłaś!
Moi: Nie.
Ryan: shiftnij go.
Moi: Nie.
Ryan: Dlaczego? On cię kocha!
Moi: Ile wypiłeś?
Ryan: ale wiesz o tym?
Moi: Zalałeś się.
Ryan: Wiesz o tym prawda?
Moi (już zagubiona): o czym?
Ryan: Że mu się podobasz.
Moi: Co mówisz, nie słyszę?
Ryan: Kocha cię! Wiesz o tym?
Moi (no niech mu będzie): Wiem.
Ryan: to czemu go nie shiftniesz?
Moi: Ryan, pogadamy jak wytrzeźwiejesz.
Ryan: Ktoś inny ci się podoba, powiedz mi, kto?
Moi: Nie powiem.
Ryan: to Ruairi mu w morde da. Powiedz.
Moi: Nie powiem (zauważyliście, że się strasznie powtarzałam).
Ryan: Bennie! (pewnie Ciaran im wygadał, iż powiedziałam, że shiftnę Benniego tylko dla jego bryki)
Moi: Co ty!
Ryan: podaj mi pierwszą literę? B? N? R?
Moi: Nie! Nic ci nie powiem!
Ryan: R? N? R?
Moi: Nic nie mówię...
Ryan: To idę mu powiedzieć, że go shiftniesz. Ruairi!!!

Rozmowa pozbawiona jakiekolwiek sensu. Potem pogadałam z Ruairim, który na początku nawet nie wiedział z kim gada. Krótko gadaliśmy, bo ktoś zaczął się wydzierać do słuchawki, muzka została podgłośniona i nic nie słyszałam. Teraz smsujemy i Ruairi napisał, że dzięki Bogu iż mnie na tej imprezie nie było. Rozwalił gębe jakiemuś 5klasiście, policja przyjechała około 4 lub 5, bo bójka przeniosła się na zewnątrz. Cholera, że mnie też tam nie było! Jego brat robił impreze, więc i ci z Social  imprezy przenieśli się do nich na hatę. Z drugiej strony, gdyby mój ojciec dowiedział się ,że byłam na takiej imprezie to by mnie zamordował... No ale na następną na 100% idę! Wiedziałam, że Ruairi jest silny... ale żeby taki zdolny, by przy pierwszym uderzeniu pozbawić gościa przytomności? Teraz próbuje docuciś Ciarana(zalał sie w trupa) i sprać krew z dywanu, za nim jego rodzice wrócą... Współczuje, znając ich, to była to niezła, dość "wybuchowa" impreza. ;)

Tylko powiedzcie mi jedno... dlaczego ludzie nie rozumieją, że między nami może być tylko przyjaźń? Nie ma chemii... przynajmniej z mojej strony. Przykro mi, ale on mnie w ogóle nie pociąga. Uwielbiam go i nasze rozmowy. On jest wspaniały, ale jako przyjaciel, na mojego chłopaka, to nie wiem czy by się nadawał. Chodź kto wie... może kiedyś los wywinie mi figla? Już nie długo przeprowadzamy się do nowego domu, dom tuż visa ve domy Ryana. Planowałam zrobienie imprezy w nowym domu, ale zrezygnuje chyba... Z wiadomych powodó (paczka Ruairiego, tony ludzi z mojego roku i alkohol... rodzice by mnie zamordowali), ale może Ryan zrobi jakąś impre u siebie? Rodzice by się nie martwili, bo to tuż na przeciwko... Tak blisko, że coś mi się zdaje, że będę miała kilku obserwatorów podczas letniego opalania się ;) Fajnych będę miała sąsiadów, hehe.

A na zdjeciu, moje spodnie od mundurka, podpisane przez ludziska z mojego roku. Nie widać tych zrobionych długopisem, a ich jest od cholery... To tak na pamiątkę, aż mi się łezka w oczku zakręciła... To już 3lata w tej samej szkole... Co się tego dnia nie działo... Uwierzcie mi, godzinami by opowiadać. I tym razem chyba na serio zniknę na dłużej, jutro komunia mojego braciaka a potem godziny kucia... nie ma wyjscia. Całusy 4all